Wykładziny elastyczne, tekstylne i podłogi laminowane charakteryzują się różnorodnymi cechami i właściwościami, które pogrupowano w poszczególne klasy.

Opracowano i wprowadzono do ogólnego użytku znormalizowany system graficznych symboli, którego celem jest prosty i zrozumiały dla konsumenta podział produktów na klasy pod kątem ich cech i właściwości.

 

Podstawowe cechy i właściwości (podział ze względu na przeznaczenie i klasy luksusowości)

Wykładzina dywanowa musi spełniać szczegółowe wymogi dotyczące jej zużywalności, zachowywania oryginalnego wyglądu oraz komfortowości/luksusowości. Minimalne wymogi zależą od przeznaczenia wykładzin, które dzieli się na dwie klasy użytkowe: zastosowanie domowe i zastosowanie komercyjne.

Klasa użytkowa: zastosowanie domowe czy komercyjne

Wykładziny dywanowe z przeznaczeniem do użytku domowego różnią się od tych do użytku komercyjnego. Określenie „użytkowanie komercyjne” w praktyce oznacza, że dana wykładzina może być stosowana w miejscach o dużym natężeniu ruchu, takich jak sklepy, hotele, biura, etc.

Test Vettermana jest ważnym narzędziem umożliwiającym określenie klasy użytkowej, jak również stopnia intensywności użytkowania w ramach każdej z nich. Jest to badanie zużycia wykładziny poprzez symulację warunków o dużym natężeniu ruchu. Ocenie podlega zmiana wyglądu wykładziny.

 

Zastosowanie domowe

nieintensywne lub ograniczone użytkowanie domowe (21) średnio intensywne użytkowanie domowe (22) użytkowanie domowe średnio intensywne do intensywnego (22+) intensywne użytkowanie domowe (23)

 

Zastosowanie komercyjne

ograniczone lub sporadyczne natężenie ruchu (31) średnio intensywne natężenie ruchu (32) intensywne natężenie ruchu (33)

Aby otrzymać podkategorię (33) – „intensywne natężenie ruchu”, wykładzina dywanowa musi spełniać specjalne wymogi wytrzymałościowe.

 

Klasy luksusowości:

LC 1 LC 2 LC 3 LC 4 LC 5

W ramach obu klas użytkowania znajdują się wykładziny dywanowe zróżnicowane po względem luksusowości. Podział na pod tym kątem reprezentują powyższe symbole, które są bardzo łatwe do odczytania. Najwyższą klasę luksusowości prezentują oczywiście wykładziny z pięcioma koronami.

 

Dodatkowe cechy i właściwości

Poza podstawowymi wymogami (dotyczącymi podziału ze względu na przeznaczenie i na klasy luksusowości), wykładziny oceniane są pod kątem szeregu innych cech i właściwości, dzięki którym można dokonać bardzo szczegółowego podziału ze względu na miejsce ich stosowania. Wszystkie dodatkowe cechy zobrazowane zostały poszczególnymi symbolami:

Krzesła na kółkach 
  • sporadyczne użytkowanie (domy prywatne)   
  • ciągłe użytkowanie (biura, etc)  

Runo wykładziny dywanowej poddawane jest skrajnemu obciążeniu w miejscu używania krzeseł na kółkach. Symboli tych mogą używać wyłącznie wykładziny dywanowe spełniające wyższe wymagania zgodnie z określoną procedurą testowania.

 Zastosowanie na schodach
  •  sporadyczne użytkowanie  
  •  ciągłe użytkowanie  

Wykładziny zamontowane na schodach podawane są na krawędziach skrajnym przeciążeniom. Dzięki zastosowaniu specyficznych warunków podczas testów, możliwe jest określenie czy dana wykładzina sprosta sporadycznemu lub ciągłemu użytkowaniu na schodach.

 Ogrzewanie podłogowe  

Jeśli wykładzina dywanowa instalowana jest na systemie ogrzewania podłogowego, powinna się ona charakteryzować minimalnymi właściwościami izolacyjnymi. Odporność termiczna w takim                      przypadku powinna wynosić poniżej 0,17 m2 K/W. Symbol ten informuje, że dana wykładzina może być stosowana wraz z systemem ogrzewania połogowego.

 Pomieszczenia o dużej wilgotności 

Wykładzina, która ma zostać zamontowana w miejscu, gdzie narażona jest na zamoczenie musi być oporna na odkształcenia i gnicie. To oznacza, że wykładziny z dodatkiem naturalnych włókien nie są w stanie spełnić wymogów tej kategorii.

 Antypoślizgowość 

  •  DS   
  •  NPD  

Zgodnie z normą EN 14041, pokrycia podłogowe muszą spełniać pewne wymogi bezpieczeństwa. Jednym z nich jest antypoślizgowość. Jeśli dynamiczny współczynnik tarcia dla pokrycia podłogowego w suchych i czystych warunkach wynosi > 0,30 wówczas pokrycie to otrzymuje oznaczenie DS.
W pozostałych przypadkach nadawany jest symbol NPD (właściwości użytkowe nieustalone). Obszerne procedury badań nad pokryciami podłogowymi wykazały, że wszystkie wykładziny dywanowe spełniają wymogi dla oznaczenia DS.

 Antystatyczność   

Ten symbol wskazuje, że wykładzina ma właściwości antystatyczne. Oznacza to, że ładunki elektrostatyczne powstałe po przejściu po wykładzinie zostają natychmiast rozładowane.

 Oporność elektryczna
  •  antystatyczne 
  •  przewodzące  

Na rynku wykładzin obiektowych, szczególnie z przeznaczeniem do pomieszczeń z urządzeniami elektronicznymi, pojawiło się zapotrzebowanie na produkty spełniające wyższe wymagania w zakresie oporności elektrycznej. W tych przypadkach stosuje się oznaczenia informujące czy dana wykładzina jest antystatyczna czy przewodząca.

 Odporność na strzępienie  

Symbol nożyczek oznacza, że miejsca cięcia i złączeń wykładziny nie ulegają strzępieniu. Dotyczy to w szczególności wykładzin pętelkowych.

 Dźwiękochłonność  

Symbol ten może zastosować producent, który określił współczynnik pochłaniania dźwięku swojego produktu zgodnie z normą EN ISO 354.

 Tłumienie dźwięku   

Symbol ten można zastosować, jeśli określono, że dany produkt posiada właściwości tłumienia dźwięku zgodnie z normą EN ISO 140-6. Szczegółowe dane liczbowe należy umieścić w dokumentacji technicznej produktu. Wszystkie tekstylne pokrycia podłogowe wykazują znakomitą zdolność do tłumienia dźwięku.

 Światłotrwałość  

Użycie tej ikony oznacza, że dana wykładzina dywanowa spełnia wymogi w zakresie światłotrwałości (> = 5, a dla odcieni pastelowych > = 4) zgodnie z metodami testowania określonymi w normie EN ISO 105-B02.

 Zachowywanie kształt  

Pojedyncze płytki wykładzinowe muszą wypełniać dodatkowy wymóg odporności na kurczenie i rozciąganie. (patrz: norma EN 1407 Załącznik A lub 1470; EN 13497; EN 15114). Jeśli produkt spełnia wymagane kryteria, producent może użyć powyższego symbolu informującego o odporności produktu na odkształcenia.

 Trudnopalność   
  •  Bs1
  •  Bs2
  •  Cs1   
  •  Cs2   
  •  Ds1   
  •  Ds2   
  •  E   
  •  F

 

Wymogi trudnopalności zostały ściśle uregulowane we wszystkich państwach członkowskich UE. Dawne krajowe regulacje zastąpione zostały nowymi europejskimi klasami odporności ogniowej od F do A (klasa A nie dotyczy wykładzin dywanowych).

Klasy odporności ogniowej D, C oraz B zostały podzielone na podkategorie s1 i s2 dotyczące emisji dymu. W przypadku produktów oznaczonych s1 emisja dymu jest mniejsza niż w podkategorii s2. To oznacza, że w ramach jednej klasy odporności ogniowej znajdują się produkty o zróżnicowanym parametrach.

O tym jakie wymogi trudnopalności muszą zostać wypełnione w danym miejscu decydują właściwe przepisy krajowe.

Ogólnie, do użytku domowego wystarczą wykładziny spełniające wymogi klasy Efl. Klasy Cfl oraz Bfl są na ogół stosowane dla wykładzin obiektowych czyli do zastosowań komercyjnych.

Jeśli producent nie jest wstanie podać żadnych informacji dotyczących odporności ogniowej swoich produktów, musi oznaczyć je symbolem Ffl.

wewnętrznym

Wykładziny przemysłowe
piktogram klasa ścieralności 42

                   Klasa 41
obszary o przewadze pracy siedzącej i lekkim transporcie wewnętrznym

piktogram klasa ścieralności 43

                  Klasa 42
obszary o pracy w pozycji stojącej i transporcie wewnętrznym

Odporność na zabrudzenia