Wymagania dotyczące ściany
Ściana, na której będzie montowana okładzina musi być:
- równa – ściana oraz wszystkie narożniki badane łatą o długości 2 m nie powinny wykazywać prześwitów większych niż 2 mm w liczbie nie większej niż 2, na całej długości łaty,
- pionowa – odchyłka od pionu, ściany oraz narożników, nie może być większa niż 2 mm na całej wysokości,
- gładka – stopień gładkości podłoża powinien być maksymalnie duży. Na powierzchni nie mogą występować żadne zgrubienia, a cała powierzchnia powinna być wygładzona za pomocą masy wyrównawczej przeznaczonej do pomieszczeń mokrych. Przed zastosowaniem masy wyrównawczej większe nierówności należy wypełnić zaprawami szpachlowym na bazie cementu. Zaprawy wykonane na bazie gipsu mają zbyt małą wytrzymałość do tego zastosowania. Faktura ściany powinna być jednolita na całej powierzchni bez występowania miejsc bardziej wygładzonych lub bardziej chropowatych. Miejsca różniące się stopniem gładkości należy skorygować przez szlifowanie lub szpachlowanie. W celu uzyskania odpowiedniej równości oraz gładkości do wykończenia można wykorzystać płyty gipsowo – kartonowe (w pomieszczeniach mokrych płyty w wersji wodoodpornej),
- wytrzymała – ściana powinna być odpowiednio mocna, bez spękań, łuszczenia się i odprysków tynku,
- sucha – maksymalna dopuszczalna wilgotność podkładu cementowego nie może przekraczać 2,5% CM a podłoża gipsowego – 0,5%. Wilgotność podkładu musi być zbadana przed przystąpieniem do montażu okładziny. Jedyną miarodajną metodą pomiaru wilgotności jest metoda typu CM oraz metoda suszarkowa, inne metody, np. pomiar przewodności elektrycznej w zależności od wilgotności podkładu może stanowić jedynie metodę pomocniczą,
- czysta – podłoże powinno być wolne od jakichkolwiek zanieczyszczeń. Zanieczyszczenia oleiste lub pochodzące ze smarów należy oczyścić przez zeskrobanie i zaszpachlowanie lub zmycie detergentami.
Warunki przystąpienia do pracy
Do układania okładziny ściennej można przystąpić po:
- zakończeniu wszystkich prac przygotowawczych oraz wyschnięciu tynków i mas szpachlowych na ścianach i sufitach,
- sprawdzeniu szczelności urządzeń grzewczych i sanitarnych, a także stolarki okiennej,
- ułożeniu wykładziny podłogowej z wykonaniem cokołów ściennych na wysokość 10 cm.
W pomieszczeniach, w których ma być przyklejana okładzina ścienna, nie należy wykonywać żadnych prac dodatkowych mogących spowodować wzrost wilgotności powietrza lub też zawilgocenia ścian.
Okładzinę należy układać w pomieszczeniach, w których panują następujące warunki:
- temperatura otoczenia 17 – 25*C
- temperatura ściany 15 – 22 *C
- względna wilgotność powietrza max. 75%
W okresie obniżonych temperatur montaż powinien być prowadzony przy zastosowaniu przenośnych urządzeń grzewczych, zapewniających utrzymanie właściwej temperatury w pomieszczeniach, zarówno w czasie wykonywania robót, jak i w okresie wiązania kleju.
Przed przystąpieniem do prac montażowych należy:
- zabezpieczyć przed korozją wszelkie występujące na powierzchni części metalowe (rury, wsporniki itp.) powlekając je powłoką przeciwkorozyjną,
- zdemontować i zabezpieczyć przed zniszczeniem wszystkie stałe elementy wyposażenia pomieszczenia utrudniające montaż okładziny (np. umywalki, prysznice, kabiny),
- sprawdzić kolor wyrobu, czy ilość jest prawidłowa oraz czy towar jest nieuszkodzony i pochodzi z jednej partii.
Wszystkie materiały (okładzina, listwy, klej) powinny pozostawać przez 24 godziny w pomieszczeniu, w którym panują warunki opisane powyżej. Okładzinę na ten okres należy rozwinąć w celu rozprostowania i dokładnego dopasowania do podłoża.
Instalacja okładziny ściennej
Okładzina ścienna może być układana w pozycji poziomej lub pionowej.
Przed przystąpieniem do klejenia, na przygotowanej ścianie należy wyznaczyć w skali 1:1 wszystkie linie łączeniowe zgodnie z opracowanym projektem kolorystycznym. Linię poziomą ustalającą wysokość panelu podstawowego należy wyznaczyć uwzględniając:
- wysokość cokołu z wykładziny (w przypadku spawania sznurem),
- wysokość cokołu z wykładziny i szerokość min. 30 mm zakładu okładziny na wykładzinę (w przypadku klejenia na zakładkę).
Montaż polega na przyklejeniu arkuszy całą powierzchnią do wcześniej przygotowanej ściany. Do klejenia okładziny do ściany należy stosować kleje akrylowe o podwyższonych parametrach wytrzymałościowych, a do przyklejania naroży i listew montażowych należy stosować kleje kontaktowe. Klej akrylowy nanosi się na powierzchnię ściany, natomiast klej kontaktowy należy nanieść na obie klejone części, tzn. na ścianę i okładzinę lub listwę. Po rozprowadzeniu kleju konieczne jest odczekanie, aż klej uzyska odpowiednie parametry pracy. Czas ten zwany „otwartym czasem schnięcia” jest zależny od warunków otoczenia i rodzaju stosowanego kleju.
Gdy klej uzyska odpowiednią siłę klejącą należy nasunąć przygotowane arkusze dopasowując je dokładnie do wyznaczonych linii. Należy uważać, aby okładzina nie poskręcała się, a pod wykładziną nie pozostały pęcherze powietrza. Następnie docisnąć okładzinę do ściany. Należy zwrócić uwagę, aby nie uszkodzić okładziny. W przypadku montażu okładziny na bardzo chłonnym podłożu należy najpierw zagruntować powierzchnię ściany.
Jeżeli wykonujemy montaż w poziomie, należy zwinąć taką ilość okładziny, aby wykonać pomieszczenie z jednego arkusza. W przypadku konieczności połączenia arkuszy okładziny ze sobą należy stosować się do podanych poniżej zaleceń.
Narożnik zewnętrzny oraz narożnik wewnętrzny zaleca się zrealizować przez wykonanie z jednego arkusza okładziny. W przypadku, gdy narożnik nie zachowuje pionu, należy okleić go okładziną, a połączenie umożliwiające „zgubienie” odchyłki od pionu wykonać na ścianie w odległości min. 20 cm od narożnika.
Zalecenia dodatkowe:
- w przypadku przewidywanych połączeń poziomych arkuszy okładziny za pomocą spawania na gorąco, przed zamontowaniem okładziny w narożniku wewnętrznym należy wkleić listwę narożną, aby pod okładziną uzyskać wyoblenie ułatwiające spawanie,
- w celu ułatwienia dopasowania okładziny do narożnika zewnętrznego należy spodnią jej część przefrezować frezarką ręczną w miejscu zgięcia.
Do przyklejania naroży i listew montażowych należy stosować kleje kontaktowe. Klej kontaktowy należy nanieść na obie klejone części.
Uwaga: Nie należy wykonywać pionowych połączeń okładziny w narożniku pomieszczenia.
2. Połączenie pionowe
Szczelne połączenie pionowe arkuszy okładziny można wykonać:
- za pomocą spawania na gorąco,
- poprzez wykonanie zakładu.
3. Połączenie poziome
Szczelne połączenie poziome arkuszy okładziny można wykonać:
- za pomocą spawania na gorąco,
- poprzez wykonanie zakładu.
W przypadku połączeń na zakładkę poziomych arkuszy górny płat okładziny zachodzi na płat dolny.
4. Zakończenie okładziny
Zakończenie okładziny występujące przy wykańczaniu górnym arkusza lub przy otworze drzwiowym można wykonać za pomocą dobranego kolorystycznie szczeliwa silikonowego.
5. Połączenie okładzina / wykładzina
Szczelne połączenie między okładziną a wykładziną podłogową możemy zrealizować poprzez:
- wykonanie zakładu – wówczas arkusz okładziny zachodzi na cokół wykładzinowy,
- za pomocą spawania na gorąco.
Uwaga: połączenie za pomocą spawania na gorąco można stosować w przypadku gdy różnica grubości okładziny i wykładziny nie przekracza 0,4 mm
Opis wykonania:
- połączenia spawanego
Przed przystąpieniem do spawania należy arkusze okładziny przykleić na styk. Po upływie min.24 godzin styki arkuszy sfrezować za pomocą ręcznej frezarki, a następnie spawać sznurem spawalniczym o średnicy 3 mm. Po wykonaniu spawania nadmiar sznura wystający ponad powierzchnię arkuszy należy ściąć, aby tworzył z okładziną jedną powierzchnię. Ze względu na niewielką grubość warstwy wierzchniej podczas ścinania należy zachować szczególna ostrożność, aby nie uszkodzić powierzchni okładziny.
- połączenia na zakład
Okładzinę należy przykleić całą powierzchnią do ściany z pozostawieniem na jednym arkuszu zakładu o szerokości min. 30 mm. Połączenie należy skleić klejem kontaktowym.